مطالعه روند تجزیه پذیری پروتئین کنجاله سویا با روش کیسه های نایلونی و الکتروفورز ژل پلی آکریلامید
Authors
abstract
به منظور مطالعه روند تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام، پروتئین حقیقی و تعیین نوع پروتئین قابل تجزیه کنجاله سویا در شکمبه، آزمایشی با تلفیق روش in situ و تکنیک الکتروفورز ژل پلی آکریلامید (sds-page ) انجام گردید. با استفاده از کیسه های نایلونی، مقدار 5 گرم نمونه کنجاله سویا به مدت صفر، 2، 4، 6، 8، 12، 24 و 48 ساعت در شکمبه سه رأس گاو نر بالغ سیستانی انکوباسیون شد. پس از سپری شدن زمان انکوباسیون و شستشوی کیسه ها، مواد باقیمانده منجمد و با فریز درایر (انجماد خشک) خشک گردید. ماده خشک، پروتئین خام، پروتئین حقیقی، الگوی زیرواحدهای پروتئین های عمده کنجاله سویا و دنسیتومتری پروتئین ها تعیین شد. تجزیه پذیری ماده خشک، پروتئین خام، پروتئین حقیقی و مجموع زیرواحدهای پروتئین کنجاله سویا در سرعت عبور 2، 5 و 8 درصد در ساعت به ترتیب 3/83، 4/71 و 5/63 درصد (برای ماده خشک)؛ 7/82، 3/68 و 2/59 درصد (برای پروتئین خام)؛ 7/82، 2/69 و 3/60 درصد (برای پروتئین حقیقی)؛ 8/83 ، 1/70 و 9/60 درصد (برای مجموع زیرواحدها) بود. تفاوت غیرمعنی دار (05/0> p) بین تجزیه پذیری پروتئین خام، پروتئین حقیقی و مجموع زیرواحدهای پروتئین های کنجاله سویا در سرعت های عبور مختلف مشاهده شد. دو نوع پروتئین عمده در کنجاله سویا شامل بتاکنگلیسینین با سه زیرواحد ?، ? و? به وزن مولکولی 5/90، 5/71 و 2/55 کیلودالتون و گلیسینین با دو زیرواحد اسیدی و بازی به وزن مولکولی 6/37 و 8/19 کیلودالتون مشاهده شد که به ترتیب 31 و 8/38 درصد از کل پروتئین کنجاله سویا را به خود اختصاص دادند. زیرواحد ? و ? بتاکنگلیسینین طی 2 ساعت و زیرواحد ? پروتئین بتاکنگلیسینین طی 12 ساعت انکوباسیون به طور کامل تجزیه شد. تجزیه پذیری گلیسینین کمتر از بتاکنگلیسینین بود. زیرواحد اسیدی این پروتئین تا 24 ساعت و زیرواحد بازی آن تا 48 ساعت انکوباسیون تجزیه نشد. نتایج تعیین قابلیت هضم به روش آزمایشگاهی سه مرحله ای نشان داد که با افزایش ساعات انکوباسیون کنجاله سویا در شکمبه، قابلیت هضم پروتئین خام کنجاله سویا افزایش می یابد. قابلیت هضم باقیمانده نمونه کنجاله سویا در زمان صفر، 8، 12 و 48 انکوباسیون به ترتیب 7/69، 2/83، 2/94 و 8/96 درصد بود.
similar resources
مطالعه روند تجزیه پذیری پروتئین کنجاله سویا با روش کیسههای نایلونی و الکتروفورز ژل پلی آکریلامید
به منظور مطالعه روند تجزیهپذیری ماده خشک، پروتئین خام، پروتئین حقیقی و تعیین نوع پروتئین قابل تجزیه کنجاله سویا در شکمبه، آزمایشی با تلفیق روش in situ و تکنیک الکتروفورز ژل پلی آکریلامید (SDS-PAGE ) انجام گردید. با استفاده از کیسههای نایلونی، مقدار 5 گرم نمونه کنجاله سویا به مدت صفر، 2، 4، 6، 8، 12، 24 و 48 ساعت در شکمبه سه رأس گاو نر بالغ سیستانی انکوباسیون شد. پس از سپری شدن زمان انکوباسیو...
full textمطالعه روند تجزیه پذیری پروتیین کنجاله منداب فرآیند نشده و تف داده شده در شکمبه گاو با روش کیسه های نایلونی و الکتروفورز ژل پلی آکریلامید
full text
تعیین تجزیه پذیری شکمبه ای کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز به روش کیسه های نایلونی
این آزمایش بهمنظور تعیین تجزیهپذیری ماده خشک و پروتئین خام کنجاله سویا و کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز در شکمبه، با استفاده از سه راس گاو ماده هلشتاین فیستولاگذاری شده از ناحیه شکمبه به روش کیسههای نایلونی انجام شد. هر کیسه حاوی 5/7 گرم نمونه برای زمان های 0، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت جهت قرار گرفتن در شکمبه بود. در کنجاله سویا فرایند شده با زایلوز، بخش سریع تجزیه شونده (a) ماده خشک نسبت...
full textاثرات پرتوتابی گاما بر تجزیهپذیری شکمبهای و قابلیت هضم رودهای پروتئین کنجاله منداب
به منظور تعیین اثرات پرتوتابی گاما بر تجزیهپذیری ماده خشک و پروتئین خام و تعیین نوع پروتئین قابل تجزیه کنجاله منداب فرآیند شده با دزهای صفر، 25، 50 و 75 کیلوگری (Kilogray) پرتو گاما درشکمبه گاو، آزمایشی با تلفیق روش کیسه های نایلونی و تکنیک الکتروفورز ژل پلی آکریلامید(SDS-PAGE) انجام شد. با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی متحرک قابلیت هضم پروتئین خام در روده تعیین شد. تفاوت معنی دار(05/0›P) ...
full textتعیین میزان تجزیه پذیری علوفه با استفاده از فن تولید گاز و کیسه های نایلونی
برای تعیین میزان تجزیه پذیری علف خشک یونجه ‘ علف نی و کاه گندم با استفاده از روش کیسه های نایلونی و فن تولید گاز‘ در شکمبه 3 رأس گاو نر بالغ اخته شده سیستانی و 3 رأس گاو نر هولشتاین فیستول آماده گردید. درصد تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام و همچنین مقدار گاز تولیدی (میلی لیتر در 200 میلیگرم ماده خشک) حاصل از تخمیر علف یونجه‘ علف نی و کاه گندم به فواصل زمانی 4‘ 8‘ 12‘ 24‘ 48‘ 72 و 96 ساعت پس ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله علوم کشاورزی ایرانPublisher: پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
ISSN
volume 36
issue 3 2005
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023